chaîne

chaîne [sĵen]

〈v.〉

1 ketting ⇒ band ⇒ 〈meervoud〉 sneeuwkettingen

2 (berg)keten

3 reeks ⇒ opeenvolging, rij ⇒ 〈scheikunde, telecommunicatie〉 keten

4 zender ⇒ golflengte, kanaal, net

5 winkelketen

6 〈meervoud; figuurlijk〉ketenen ⇒ boeien, slavernij

♦voorbeelden:

1    chaîne de bicyclette • fietsketting

      chaîne de fabrication, de montage • lopende band

      chaîne mécanique • lopende band

      mettre à la chaîne • 〈hond〉aan de ketting leggen; 〈figuurlijk〉in de ketenen slaan

      rompre sa chaîne • z'n kluisters verbreken

      à la chaîne • aan de lopende band

3    en chaîne • ketting-

6    briser ses chaînes • zijn boeien verbreken

¶    chaîne haute fidélité • hifi-geluidsinstallatie

      chaîne stéréo • stereo-installatie

      faire la chaîne • een rij vormen (om iets door te geven)

1. f

1) ketting, band

2) (berg)keten

3) reeks, rij

4) golflengte, kanaal, net

5) (winkel)keten

2. chaînes

f pl

ketenen, boeien

Dictionnaire français-néerlandais. 2013.